خودت می دانی که کسی را ندارم که با او درددل های خود را بگویم کسی که حرفهای وجودم را بشنود حتی خودم نیز در این لحظات محرم اسرارم نیست پس ناچارم چون همیشه گرچه گهگاه . گرچه ناپاک و سربه زیر و خفیف. خسته از لذتهای سخیف و جثه ای ضعیف به چون تو محرمی ستار و رحمان رو کنم. نمی خواهم همه ی گناهانم را ببخشی همین که برای چون منی هنوز گوش شنوایی آن هم بعد از این همه جولان جاهلانه سنگ صبور کافیست خدایا خودت می دانی که به جز درگاهت جای دیگری ضجه ام را کسی ندیده ولی اینجا ضجه که سهل است پوزه بر خاک میمالم .. الهی به آسمان و زمین و ماهت دیگر طاقتم طاق شده و کاسه ی صبرم لبریز !!! دنیای بزرگت دیگر برایم لذتی ندارد گرچه در آن بی شمار لرزیدم و لغزیدم و جسارت گناه در درگاه عظیمت را دادم . ولی تو هر زمان حتی در کمال نا امیدی و دلشکستگی هم مرا تنها نگذاردی و در حالاتی که مملو از حجم کثیف گناه نیز بودم دست مرا گرفتی . فشردی و با دست دیگرت زنگار چشم رنجورم و قلب معیوبم را زدودی و افق دید جدیدتری برایم گشودی و مرا کشیدی و از غوطه ورشدن در لجنزار عنان و عصیان رهانیدی . ولی امروز این ساعت این لحظه بیش از پیش از تو توانی می خواهم که با آن زین پس فریفته ی دنیایت نشوم و به عشوه هایش نظری نکنم و محرکاتش را به مسخره بگیرم و ذکری مسئلت دارم که با آن دیگر در لحظه های خلوت غیر تو و مسیر تو نیندیشم و در خواب غفلت به خود جرات گناه ندهم... خدایا به حق همه ی مروارید های درشت ندامتم مرا پاکیزه بپذیر مبادا که ناپاک بمیرم...

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: